zondag 2 september 2012

Road trip naar Lille

 
 
Het eerste weekend van September is traditie getrouw voor Lille. Lille organiseerd al sinds 1127 in het eerste weekend van September een braderie. Met ruim 10.000 officiele exposants en vele hobby-handelaren is de braderie de grootste rommelmarkt van Europa.
In de loop der jaren zijn er veel tradities aan het gebeuren toegevoegd. Zo kun je overal mosselen en friet eten op Zaterdag-middag is er een marathon (waarbij de lopers dwars door de rommelmarkt lopen) en nergens je auto kwijt kan. Vanwege deze laatste traditie zijn we dit jaar een dag eerder vertrokken.
 
Nadat we vrijdagmiddag  ronds 19:00 uur uit Nederland vertrokken kwamen we om 22:00 uur is Halluin/Halewijn aan. Verbazend is het feit dat er nog iemand geweest is die aan Halluin een Wikipedia heeft gewijd, want het is een van de deprimerenste plaatsen die je je kunt bedenken. We besluiten iets te gaan drinken in het dorp. Na een kwartier lopen langs onverlichte huizen, afgesloten door rolluiken komen we in een centrum aan waar alle kroegen dicht zijn, op 1 na. Hier staan 10 dorpelingen; die zo uit de boeken van Demitri Verhulst zijn komen stappen; hun vrijdag avond te vieren. We drinken er twee drankjes en gaan terug naar ons budget-hotel naast fastfood restaurant Buffelo-(b)ill (de verlichting van de tweede b is uitgevallen).
 
Maar dan de dag; doordat Halluin zich op 7 kilometer van Lille bevindt en we om 6:30 uit het hotel vertrekken zijn we voor 7 uur in Lille. En dan kun je met enige moeite nog wel ergens je auto kwijt! Het eten een croissantje en een pain-aux-raisin bij de bakker en gaan op zoek naar een schat! En die hebben we gevonden.
 
Fayence- en Tegelfabriek Holland, was rond 1900 een van de belangrijkste plateel fabrieken. Een van de belangrijkste ontwerpers van F&T Holland was Jan W. Mijnlieff, die in 1894 de fabriek beheerde tot de sluiting in 1920. Hij maakte zeer karakteristieke "art nouveau" vazen die rijkelijk gedecoreerd werden met gestileerde tekeningen van bloemen en vogels (vaak zwaluwen). Ik kocht rond 9:30 een enorme amphora vaas van 36cm hoog! De man die hem verkocht wist nog wel te vertellen dat hij uit Utrecht kwam, maar heeft duidelijk veilingresultaten van Christies er nier op nagetrokken, waardoor ik hem voor 70,- euro mee kreeg.
 
Na de Mijnlieff-vaas naar de auto gebracht te hebben vervolgde we onze tocht. Rond het "rode hek" (wat stadspark Parc Jean-Baptiste Lebas omsluit), is het rond 12:00 uur beduidend drukker geworden dan 3 uur daarvoor. Voor het idee; de braderie trekt jaarlijks 1 tot 2 miljoen bezoekers. 70-80% Nederlanders, al dan niet met een georganiseerde busreis in gereden. Maar gelukkig zijn er veel van deze Nederlandse huisvrouwen die opzoek zijn naar leuke dingetjes voor hun hobby-brocante winkeltjes en internet-sites. Zij kopen allemaal dezelfde items; blauwe soda-flessen, melkflessen rekjes en plakjes met haakjes voor je theedoek en pannenlappen. Mooie vazen laten ze staan.
 
En zo kocht ik in alle drukte voor nog geen 40,- euro een Unica vaas van Henri Breetvelt voor plateel fabriek Zuid Holland. Henri Leonardus August Breetvelt was een van Nederlands belangrijkste vernieuwers in de decoratie van Nederlands aardewerk. Samen met Th. Colenbrander was hij een van de eerste die de natuur wist te reduceren tot totaal abstracte patronen. Deze decors werden eenmalig gebruikt om zo unica vazen en schalen te maken. Breetvelt heeft zijn belangrijkste werk gemaakt voor plateel fabriek Zuid Holland te Gouda. De fabriek werd 1898 opgericht als commerciele tegenhander van plateel fabriek Rozenburg uit Den Haag, maar met de komst van o.a. Henri Breetvelt en Chris van der Hoef kreeg Zuid Holland een eigen karakter.
Het feit dat de verkoper echt niet wist wat hij verkocht werd nog eens benadrukt door het feit dat hij de vaas gebruikte als prullenbakje. Uiteindelijk was de vaas na leeg schudden z'n 30 perzikpitten, 100 zonnenbloemschilletjes een pen en meer dan 50 toffee papiertjes armer en beduidend minder zwaar.
 
Na een pick-nick in het parkje achter het stadhuis liepen we nog wat rondjes. Vele gekke, leuke en mooie dingen; kraampjes met houte slees, een koffer voor amateur porno uit de jaren 80 (voor een schamele 1000,- euro!), oude leger uniformen, geweren en bajonetten. Mocht je ooit een dierentuin met opgezette dieren willen beginnen; ga naar Lille; krokodillen, zwijnenkoppen, hertenkoppen, slangen, tijgers, alles! Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het kopen. Maar met twee mooie vazen opzak was het wel weer eens welletjes. Na 8 uur vrijwel onafgebroken lopen besloten we om 15:30 weer terug te keren naar Nederland. En zo eindigd de road trip na wat files en omleidingen weer in Rotterdam.
 
Tip van de dag: Zet Lille alvast in je agenda voor 2013. Iedereen die een beetje van rommelmarkten houdt moet eens in zijn leven in Lille geweest zijn. Een beetje training is wel essentieel, anders kom je letterlijk en figuurlijk om in de rommel en zie je door de bomen het bos niet meer (of beter gezegd door de mensen de breetvelt vazen niet meer).