 |
| Louis van Roode |
Het is weer voorjaar en dus wordt er weer veel geveild. Ook bij Notarishuis aan de Kipstraat is weer een groot en divers aanbod. Toch blijft het lastig op goed werk te vinden van de na-oorlogse Rotterdamse kunstenaars. Er is veel werk van Wim Motz. Werk wat de vorige veiling niet afgeslagen werd was nu opnieuw beschikbaar. Daarnaast was er veel werk van Herman Bieling, maar helaas geen vroeg werk (voor-oorlogs werk van Bieling blijft moeilijk te vinden, mede omdat veel kunstenaars; waaronder bieling; hun atelier in de binnenstad hadden en het bombardement er voor heeft gezorgt dat alle werken in vlammen op gegaan zijn). Nieuw werk was er o.a. van Johan van Reede, Nico Benschop en Louis van Roode.
En op de laatste had ik zitten wachten! In onze collectie mag een werk van Louis van Roode uit zijn Argus-periode niet ontbreken. Maar goed werk van Louis van Roode kom je maar zelden tegen. In totaal werden er 10 kavels met werk van Louis van Roode aangeboden. Waaronder 2 grote abstracten en 1 kleiner doek. Daarnaast waren er mappen met litho's en schetsen, maar ook een mooi werk van liggende vrouw in gemengde technieken (houtskool, acryl en aquarel op papier). En die is het dus geworden.
Wie was Aloysius Maria (Louis) van Roode (1914-1964)? Veel mensen lijken hem al weer bijna vergeten te zijn of hebben uberhaupt nooit van hem gehoord en dat is jammer want ooit was Louis van Roode een van de belangrijkste kunstenaars van Rotterdam. Louis werd in een adem genoemd met mensen als Karel Appel (waarmee hij ook goed bevriend was). Maar ondanks dat we zijn naam misschien niet allemaal helder voor de geest hebben kennen vele zijn werk onbewust toch goed. In Rotterdam kun je niet om hem heen en dat is te danken aan het feit dat hij veel monumentale kunst heeft gemaakt. Zo werkte hij veel met architect Herman Kraaijvanger samen (o.a. De Doelen, Sationspostkantoor en het Holbeinhuis). Hiervoor maakte Louis van Roode grote mozaieken.
Na zijn opleiding aan de Rotterdamse academie opende Louis van Roode een mozaiekatelier aan de Hertekade (achter de Boompjes). Hier had hij veel vrouwlijke studenten van de Kunstacademie in dienst (die de Meisjes van van Roode genoemd werden). In het atelier werden ondermeer de mozaieken voor het Coolsingelziekenhuis gemaakt, die zich nu in de ontvangsthal van het Erasmus MC bevinden. Een ander opvallend werk is de grote relief-mozaiek "het gezin" op de Westblaak. Door deze opdrachten kreeg Louis van Roode veel bekendheid en aanzien. Daarnaast was hij een veel besproken kunstenaar, omdat hij zich tevens als kunstcriticus profileerde en uitgesproken opvattingen had over wat kunst zou moeten zijn. Louis van Roode vond bijvoorbeeld dat het onzin was dat de eerste 3 drukken van een litho meer waarde hadden dan de 1000ste druk terwijl er geen wezelijk verschil zichtbaar is tussen de eerste en de 1000ste. Ook zette hij zich samen met de andere Argusleden in om betaalbare kunst te maken (meestal in de vorm van litho's). Zodat kunst ook bereikbaar werd voor de Rotterdamse arbeidersklassen.
Mede door deze socialistische opvatting kon Louis van Roode zijn eigen succes maar moeilijk vormgeven. Aan de ene kant vond hij de aandacht en de luxe die hem toekwam prettig, maar aan de andere kant vond hij het een moeilijk idee dat een kunstenaar zich de luxe van een eigen auto zo mogen veroorloven. Deze innerlijke tweestrijd heeft er uiteindelijk toe geleid dat Louis van Roode op de grauwe dag in februari 1964 een eind aan zijn leven maakte.
Tip van de dag: De naam Louis van Roode nooit meer vergeten! En als je eens in Rotterdam bent zijn mooie mozaieken bewonderen. Vooral het Stationspostkantoon is een bezoekje waard. Je komt er niet makkelijk in, maar als je binnen bent vind je in de trappenhal schitterende glasmozaiek-ramen en zul je begrijpen waarom Louis van Roode ooit zo'n gewaardeerd man was.
