Hoewel vele zeggen dat het in de kunsthandel een beetje stil staat is daar in Rotterdam niet veel van te merken. Kleine veilinghuizen hebben erg te leiden onder marktplaats en "het op raken van goede kunst en antiek" (de gene die nog leuke dingen hebben houden het vaak vast). Toch is er een makkelijke verklaring voor de terug loop. Veel veilingen richten zeg nog erg op de traditionele markt en verkopen nog veel impressionistische schilderijen, maar deze vijver lijkt aardig leeg gevist. Werken van de Haagse school schilders en Amsterdammers als Breitner en Witsen gaan nog voor goede prijzen weg, maar kleinere impressionisten als Noltee worden steeds moeilijker verkocht. Wat makkelijk te verklaren valt, want zijj werkte in een stijl die zijn toptijd had in de jaren 1880-1900 en daar moet je niet tot de jaren 60 mee door gaan, dan is het nog wel leuk, maar verliest het zijn kunsthistorische waarde, komt het nooit in een boek en wordt het uiteindelijk nooit museaal.
Veel veilinghuizen spelen dus met de punt naar achter en gaan te lang door met de verkoop van werk waar haast geen markt meer voor is, terwijl je beter in de aanval kan gaan als je nog wilt scoren. Een veilinghuis wat de nek nog wel uit durft te steken is Vendu Notarishuis aan de Kipstraat in Rotterdam. Hun aanbod is steeds weer verrassend. Op de laatste veilingen zijn steeds meer werken te zien van de jaren-60 kunstenaars uit Rotterdam. En dat is leuk, want die kunstgeschiedenis moet nog min of meer geschreven worden. Veel kunstenaars uit de tijd hebben erg geleden onder de (onterechte) overwaardering van de CoBrA kunstenaars. Voor de kunstenaars die figuratieve kunst maakte was weinig aandacht. Maar ook dat tij lijkt nu te keren. Het publiek begint door te krijgen dat er meer gemaakt is in die jaren dan Appels, Wolvecamp, Corneille en Constant. Daarnaast neemt de belangstelling voor figuratieve kunst toen en voor abstract werk af.
Vorige veiling was er veel werk van Kees Franse, deze veiling veel van Wim Motz. Ik had vorige veiling ook al ingeschreven op een werk van Franse, maar werd toen met een tientje overboden. Dat is altijd het nadeel als je zelf niet bij het afslaan aanwezig kan zijn (moest weer werken). Maar dit keer was het raak!
Kees Franse dus: Cornelis (Kees) Franse werd geboren in 1924 overleed in het jaar dat ik geboren werd, 1982, op 58-jarige leeftijd. Kees Franse kreeg in de jaren 60 veel bekendheid en vele kennen onbewust zijn werk wel, want hij is de maker van de grote appels die in Rotterdam langs de Heemraadssingel liggen en de Appel in de vertrekhal van Schiphol (daarnaast zijn er nog vele andere appels te vinden in Nederland). Voor de Rotterdamse kunst is hij erg belangrijk geweest, omdat hij samen met Louis van Roode en Huib Noorlander (waar de gene die Rotterdam wel eens bezoeken ongetwijfeld ook onbewust veel werk van kennen) de kunstgroep Argus oprichten. Argus, om aan te geven dat zij wel om zich heen keken (zoals de mythische figuur Argus met honderd ogen, die de runderen van Zeus in de gaten moest houden). Hiermee namen ze publiekelijk afstand van de CoBrA-beweging die dit niet deed.
Het schilderijtje wat ik kocht is een vroeg werk van Franse en is nog op de achterzijde gesigneerd met C.F., later zou hij zijn werk op de voorkant signeren met K.F.. Het is gemaakt in opdracht van G. v. Amerongen en bevind zich nog in de originele lijst (en dat heeft meer waarde, je moet de bruid en de bruidegom nooit scheiden wordt vaak gezegd. Dus dat doen we dan ook niet). Ik heb nog niet kunnen achterhalen wie dhr. v. Amerongen was en waar het schilderij geschilderd is. Wel is het een typisch "Kees Franse" schilderijtje. Zijn werk heeft vaak een twee-dimensionaal karakter, waardoor het in eerste instantie wat naïef oogt, maar het tegendeel is waar. Zijn werk zit compositorisch goed in elkaar.
Het is moeilijk om werk van Franse te pakken te krijgen. Veel bevindt zich in particuliere collecties en in die van de gemeente, omdat het de nieuwe stad mooi in beeld brengt, en daarom ook historische waarde heeft. Daarom voor het eerst echt via de veiling. Mijn eerste aankoop, maar als er volgende keer weer werk van Motz, Franse of een nieuwe jaren-60 ontdekking hangt volgt er denk ik wel weer een nieuwe blog.
Tip van de dag: Jaren-60 kunst gaan verzamelen. Dat is nu nog redelijk te betalen en veel interessanter dan weer een Haagse school of CoBrA werkje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten