Elke eerste en derde vrijdag van de maand is er een singer-songwriter optreden in de pub van de Machinist. De Machinist is gevestigd in de oude scheepvaartsschool aan de coolhaven in Rotterdam. Het gebouw is groot, met meerdere zalen, een restaurant, maar dus ook een pub, die dan weer opvallend klein is. En deze hele kleine ruimte vult zich op dit soort vrijdagen met zo'n 20 mensen (meer passen er ook eigenlijk niet in). De opzet van de avond is als volgt; er zijn twee hoofdacts en tussendoor openpodium. De mensen die op het openpodium spelen zijn vaak vrienden van de hoofdact en meestal eindigt de avond dan ook met een soort van groepsoptreden.
Dit keer was de hoofdact Mark Lotterman. Mark is de neef Anna-Livia en we hebben hem daar wel eens op een verjaardag gesproken. Mark maakt muziek geïnspireerd door Bob Dylan, Tom Waits en Lenard Cohen, maar weet hier wel echt een eigendraai aan te geven. We hebben na het optreden zijn CD gekocht, die hij zelf geproduceerd heeft. Het plaatje is echt te gek! Het is orgineel en een geluid wat je niet vaak meer hoort.
Maar de verrassing van de avond was ene Richard Beukelaar. Waar hij vandaan kwam was niet geheel duidelijk, maar deze jongen kon echt heel goed zingen en speelt daar nog goed gitaar bij ook. Verder waren er twee terugkerende acties; er is een man met een snor, hij praat engels en heeft een accordion bij zich. De man ziet er uit als een roemeense straatmuzikant, maar ook deze man kan spelen. Vorige keer speelde hij mee met de hoofdact en inproviceerde het hele optrede bij elkaar. Nu was hij samen met een jongen die op een kist zat. Deze gebruikte hij als jambe, maar er kwamen allemaal geluiden uit die je eerder uit een drumstel zou verwachten (een tovertrommel laten we maar zeggen; hoe het ding opgebouwd was van binnen blijft een raadsel). De andere terugkerende gasten zijn Felix van Cleeff met een jongen op viool. Felix speelt ook goed en maakt hele sfeervolle liedjes, maar soms iets te zoet. Toch hebben we ook van hem een CDtje gekocht. We konden kiezen uit een blauw, groen of rood gekleurd hoesje, zelf met de naaimachine in elkaar gezet. We kiezen de blauwe.
Tegen elf uur liep de avond op zijn eind. Gitaren werden in gepakt en het is weer voorbij. Het blijft raar dat zulke avonden eigenlijk zo slecht bezocht worden en dat er maar weinig belangstelling is voor mensen die echt wat leuks laten horen terwijl al die talentjacht programma's zo goed bekeken worden. Dat bewijst maar weer dat de meeste mensen niet echt geinteresseerd zijn in goede muziek.
Tip van de dag: 6 mei is de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten